ပညတ္သေဘာကိုခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း l5

Share with:

Post Views: 416

သင္ခန္းစာ (၅)

ပညတ္သေဘာကိုခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း

ေအာက္တိုဘာ ၂၆ – ႏိုဝင္ဘာ ၁

ဥပုသ္ေန႔မြန္းလြဲပိုင္း ေအာက္တိုဘာ ၂၆

ဖတ္ရန္က်မ္းခ်က္မ်ား။ ေနဟမိ ၅း၁-၅။ ထြက္ ၂၁။ ၂း၇။ မိကၡာ ၆း၈။ ေနဟမိ ၅း၇-၁၂။ တရားေဟာ ၂၃း၂၁-၂၃။ ေနဟမိ ၅း၁၄-၁၉။

အလြတ္က်မ္းခ်က္

‘ယေန႔ပင္သူတို႔လယ္ယာ၊ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္၊ သံလြင္ဥယ်ာဥ္၊ အိမ္ရာကိုလည္းေကာင္း၊ သူတို႔၌ခြဲယူၿပီးေသာေငြ၊ ဆန္စပါး၊ စပ်စ္ ရည္၊ ဆီအခ်ိဳ႕ကိုလည္းေကာင္း ျပန္ေပးၾကပါေလာ့ဟုဆိုေသာ္’ (ေနဟမိ ၅း၁၁)။

ယခုအခ်ိန္လူသားမ်ားသည္ ျြကယ္ဝျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ေငြေၾကး ခ်မ္းသာသူ၊ ဆင္းရဲသားတို႔ကြာဟျခင္းအေၾကာင္းကိုအဆံုးသတ္ရန္ မည္သို႔ မည္ပံုလုပ္ေဆာင္ရမည္အေၾကာင္း ရွာေဖြေလ့လာဆဲျဖစ္၏။ မွန္ေပသည္။ ေယ႐ႈရွင္မွလည္း ‘ဆင္းရဲေသာသူတို႔သည္ သင္တို႔၌အစဥ္ရွိၾက၏’ (မႆဲ ၂၆း၁၁) ဟုမိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆိုးသည္မွာ ထိုဆင္းရဲသားမ်ားကိုမစျခင္း မရွိျဖစ္ေန၏။ တစ္ဖက္မွလည္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွကြ်ႏု္ပ္တို႔၌ရွိေသာတာဝန္ ဟုသတ္မွတ္ကာ လုပ္ေဆာင္ရန္ဆံုးမထားျပန္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္မွသာ ခရစ္ယာန္ဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႔မိမိကိုယ္ကိုရဲရဲႀကီးေခၚဆိုႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

အလြန္စြဲမက္စရာေကာင္းသည္မွာ၊ ေယ႐ုရွလင္ျုမိ႕ကိုျပန္လည္ တည္ေဆာက္ရန္ ျပည္ေတာ္ျပန္မ်ားအၾကား၌ပင္ ထိုကိစၥသည္ အခက္အခဲ ႐ႈပ္ေထြးေနသည့္ၾကားမွ ေပၚလာျပန္သည္။ ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းႏွင့္ဆင္းရဲ သားကိစၥသာမက ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူမ်ားမွ ႏွိပ္ကြပ္အႏိုင္က်င့္ျခင္းအေၾကာင္း ပါ ပါလာသည္။ ငွင္းအခ်ိန္မတိုင္မီကပင္ ထိုျပႆနာသည္ရွိေနခဲ့သည္။ ယခုျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ရၿပီး၊ မိမိတို႔၏ေရခံေျမခံသို႔ျပန္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ငွင္းအျဖစ္မ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာျပန္သည္။

ယခုအပတ္တြင္ ထိုဓာတ္ျပားအိုေဟာင္းႀကီးကို ျပန္လည္ေလ့လာ သင္ၾကားၾကရမည္။ ေနဟမိအေနျဖင့္ မည္သို႔ေျဖရွင္းခဲ့သနည္း။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ သိရွိသြားရလိမ့္မည့္အေၾကာင္းအရာမွာ ဆိုးရြားေသာဖိႏွိပ္မႈကို ‘ပညတ္ခ်က္ စာ’ ျဖင့္ ေျဖရွင္းဆံုးျဖတ္ေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ရပါမည္။ တန္ခိုးပါေသာဥပမာ ယူစရာအခ်က္မွာ ပညတ္ခ်က္ႏွင့္စီရင္ေရးလုပ္ထံုးလုပ္နည္း မည္မွ်ပင္ေကာင္းမြန္ ေနပါေစ၊ ေယ႐ႈရွင္၏စာရိတၲေတာ္ကို ေရာင္ျပန္ဟပ္မိေစရန္သာ သာ၍ အေရးႀကီးပါသည္။

တနဂၤေႏြ ေအာက္တိုဘာ ၂၇

လူတို႔၏ျမည္တမ္းခ်က္

ေနဟမိ ၅း၁-၅ ကိုဖတ္ပါ။ မည္သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားပါရွိ သနည္း။ လူမ်ားမည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ငိုေျြကးမည္တမ္းၾကသနည္း။

ယုဒလူအားလံုး ေနဟမိ၏ဦးေဆာင္မႈေအာက္၌စည္းလံုးလ်က္၊ အျပင္ မွဖိအားကို ညီညာစြာတြန္းလွန္ေနသည္ဟု အျမင္မွာေပၚလြင္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အမွန္မွာ ျပည္တြင္းအင္အားမွ ျပည္ပ၏သဲႀကီးမဲႀကီးႏွိပ္စက္ေနမႈကို အတူတကြ လက္တြဲခုခံျခင္းမရွိၾကပါ။ ျပင္ပပေယာဂ၏ႏွိပ္စက္ကလူျုပမႈကို လက္တြဲ ညီညီ ခုခံကာကြယ္ရမည့္အစား၊ မိမိတို႔အထဲ၌ စိတ္ဝမ္းကြဲေနၾကသည္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူမ်ားသည္ ဆင္းရဲသားမ်ားကိုဖိႏွိပ္ၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ရွာေဖြၾကသည္။ အေျခအေနမွာ အလြန္ဆိုးရြားလာ၍ မိသားစုတို႔သည္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားလာၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမိသားစုမ်ားက သားသမီးမ်ားကိုေကြ်းေမြးရန္ အစားအစာမရွိေတာ့ဟု ေအာ္ဟစ္လာသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမိသားစုမ်ားက ရာသီဥတုဖ်က္ဆီးျခင္းေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ပိုင္ဆိုင္သမွ်အားလံုး ပ်က္စီးၿပီးေျပာင္တလင္းခါေနသည္ဟု ေအာ္ဟစ္ ငိုေျြကးၾကသည္။ အျခားမိသားစုမ်ားကလည္း ပါရွန္၏အခြန္ဆက္သရန္ အတြက္ မိမိတို႔ေငြေခ်းေနရေၾကာင္း၊ အေျြကးတင္ေနေၾကာင္း သားသမီးမ်ား လည္း ကြ်န္သေဘာက္အျဖစ္ေရာင္းခ်ေနရၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ငိုယိုျမည္တမ္း ၾကသည္။ ဒုကၡျပႆနာ၏အရင္းခံအေၾကာင္းရင္းမွာ ဆင္းရဲေသာမိသားစု မ်ားသည္ သဘာဝေဘးဒဏ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အခြန္ေငြေပးေဆာင္ရ ေသာဝန္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း အိမ္နီးခ်င္းမ်ားထံမွေခ်းယူေနရသည့္အေၾကာင္း ပင္ျဖစ္သည္။ ပါရွန္အစိုးရမင္းသည္ ယုဒနယ္အတြင္းရွိ မိသားစုတိုင္းကို တစ္ႏွစ္လွ်င္အခြန္ေတာ္ေငြခြက္ (၃၅၀) ဆက္သရန္ သတ္မွတ္သည္။ (ေနဟမိ ၅း၁-၅) ၏မွတ္ခ်က္ကိုယူ၍၊ Andrews Study Bible တြင္ေရးသားထားသည္။ (စ. ၅၉၈). အခြန္ေငြကိုမေပးေဆာင္ႏိုင္ေသာမိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ ရွိေသာပစၥည္း ကိုေပါင္ႏွံရသည္။ သို႔မဟုတ္ ေငြေခ်း၍ေပးေဆာင္ၾကရသည္။ ထိုေခ်းယူ ထားေသာေငြပမာဏကို ေနာက္ႏွစ္ကုန္၍ျပန္ဆပ္ႏိုင္ေခ်မရွိလွ်င္ ယခုအခ်ိန္ မွစ၍ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္လုပ္ေဆာင္ေပးရသည္။ လုပ္ေလ့လုပ္ထေသာစနစ္မွာ အေျြကးအတြက္ကြ်န္ခံျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မိသားစုမ်ားသည္ ေျမယာဆံုး႐ံႈးၿပီး သည့္အျပင္ သားသမီးမ်ားကို အေျြကးရွင္ထံမွအေျြကးေက်ရန္အပ္ႏွံၿပီး အလုပ္ လုပ္ေစရျပန္သည္။

အသက္တာလမ္း၌ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ျုပမူျခင္း၏အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ဒုကၡေရာက္တတ္သည္။ ေရာဂါကုသရ၍ ေငြေၾကးကုန္က်ရသည္ မွာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၌အျပစ္မရွိ။ ယခုအေၾကာင္းမွာ အစိုးရမင္း၏အခြန္အတုတ္ စည္းၾကပ္ျခင္းေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္သြားရသည္။ ဆင္းရဲသည္ ထက္ဆင္းရဲသြား႐ံုသာရွိေတာ့သည္။

ယခုအခ်ိန္အခါ၌လည္း လူတို႔သည္ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမႈေအာက္ ၌ ႐ုန္းကန္ၾကရသည္။ က်မ္းစာမွေဖာ္ျပေသာအေၾကာင္း မၾကာခဏၾကားရ သည့္အေပၚ ကြ်ႏု္ပ္တို႔မည္သည့္သတင္းစကားကိုရယူသင့္သနည္း။

တနလၤာ ေအာက္တိုဘာ ၂၈

ပညတ္သေဘာကိုဆန္႔က်င္မႈ

ေနဟမိ ၅း၆-၈ ကိုဖတ္ပါ။ (ထြက္ ၂၁း၂-၇) ကိုလည္းဖတ္ပါ။ ေနဟမိအဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ေဒါသႏွင့္တံု႔ျပန္သနည္း။

ယခုေခတ္ရင္ဆိုင္ရေသာအခက္အခဲျပႆနာသည္ မည္မွ်ပင္ႀကီးေန ပါေစ၊ ေရွးေခတ္အခါ ကြ်န္စနစ္ယဥ္ေက်းမႈစံႏႈန္းစံထားႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္၍မရပါ။ မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ ကြ်န္ျဖစ္သြားႏိုင္သည္၊ သို႔မဟုတ္ သားသမီးမ်ားကိုကြ်န္ အျဖစ္ ေရာင္းခ်ရကိန္းရွိသည္။ ထိုေခတ္ထိုအခါ၌ မိဘတို႔သည္ သားသမီး မ်ားကို ကြ်န္အျဖစ္ေရာင္းစားပိုင္ေသာ လူယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာကို ဥပေဒမွ ခြင့္ျုပထားသည္။ ဘုရားရွင္သည္ လြတ္လပ္ခြင့္ကိုေပးေသာေၾကာင့္ မိမိ၏လူမ်ိဳး ဣသေရလအထဲ၌ ခုနစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ ကြ်န္အျဖစ္မွလြတ္ေျမာက္ရေသာအခြင့္ ကို သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔ကို အစဥ္အျမဲကြ်န္ျဖစ္ရမည့္ဘဝမွလည္းေကာင္း၊ လူသားမ်ားအတြက္ လြတ္လပ္ ေရးအခြင့္ကိုလည္းေကာင္း ကာကြယ္စီစဥ္ေပးထားသည္။

ဥပေဒအရ ေငြေခ်းျခင္းကိုခြင့္ျုပေပးထားေသာ္လည္း၊ အတိုးစားျခင္း ကိုခြင့္မျုပ၊ သမၼာက်မ္းစာမွတားျမစ္ျခင္းကို (ထြက္ ၂၂း၂၅-၂၇။ ဝတ္ ၂၅း၃၆၊၃၇။ တရားေဟာ ၂၃း၁၉၊၂၀)။ ယင္းေနာက္တြင္ အမ်ိဳးသားခ်င္း ေခ်းေငြအတြက္ အတိုးႏႈန္းသည္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားမ်ား၏အတိုးႏႈန္းထက္ အဆမတန္ေလ်ာ့နည္းရသည္။ တစ္လအတိုးႏႈန္းမွာ ၁% သာေတာင္းသည္။ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားလူမ်ိဳးမ်ားတို႔၏ေငြေခ်းေသာအတိုးႏႈန္းမွာ (၇) ရာစုႏွစ္ အေတာအတြင္း၌ ေငြသားကိုေခ်းယူပါေသာ္ ၅၀% အတိုးေပးရ၍၊ ေျမအသီး အႏွံမ်ားကိုေခ်းယူမူလွ်င္ အတိုးကို ၁၀ဝ% ျပန္ေပးရသည္ဟုသတ္မွတ္၏။ ငွင္းသည္ တစ္ႏွစ္၏အတိုးႏႈန္းျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားခ်င္းေခ်းေငြ၏စံေနစံထား ႏႈန္းမွာ တစ္လ ၁% ျဖစ္ေန၍၊ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၂% မွ်သာရွိေသးသည္။ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားလူမ်ိဳးတို႔၏ေငြေခ်းအတိုးႏႈန္းႏွင့္ အလြန္ကြာဟပါသည္။ အခ်ဳပ္ကိုၾကည့္လွ်င္မူ ဘုရားရွင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အရ ေငြေခ်းသူမ်ား အတိုးယူျခင္းသည္ လံုးဝမွားယြင္းေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟုေဖာ္ျပသည္။ (ေနဟမိ ၅း၁၀)။ စိတ္ဝင္စားဖြယ္မွာ လူတို႔သည္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးရာ၌ ယင္းအေၾကာင္းမပါေခ်။ အရာရာတိုင္းသည္ ထံုးစံဓေလ့ႏွင့္ျုပမူဆက္ဆံေရး စံႏႈန္းစံထားအတိုင္း ပံုမွန္သာသြားေနသည္။ ဥပေဒ၏ခြင့္ျုပခ်က္အတိုင္းလည္း ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ေနဟမိသည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ‘အမ်က္ လြန္စြာထြက္’ ရသနည္းမွတ္သားဖြယ္ရာမွ သူသည္ ခ်က္ခ်င္းအေရးယူမႈကို မျုပ၊ ေသေသခ်ာခ်ာေတြးဆၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်သည္။

ေနဟမိကိုင္တြယ္ရေသာျပႆနာသည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာ၌ အံ့ဩ ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ ညည္းတြားျမည္တမ္းသူကို လ်စ္လ်ဴမ႐ႈထားပါ။ ဥပေဒ ကိုခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းအမႈမဟုတ္၊ လူမႈအသိုက္အဝန္း၌လည္း ခြင့္ျုပေသာကိစၥျဖစ္ သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ႏိႈင္းစားလွ်င္လည္း ငွင္းအတိုးကိစၥသည္ သင့္တင့္မႈရွိ၏။ ယခုအေျခအေနမွာ တရားသေဘာကိုလြန္က်ဴးျခင္းအေျခ အေနတြင္ေရာက္ရွိေနသည္။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းေသာအခ်ိန္ တြင္ လူတို႔သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး႐ိုင္းပင္းကူညီရမည္။ ဘုရားရွင္သည္ အႏွိမ္ခံလူမ်ား၊ လိုအပ္ေနသူမ်ားဘက္မွေနေတာ္မူသည္။ ပုေရာဖက္ကိုေစလႊတ္ ၿပီး ဆင္းရဲသားမ်ားကို ႏွိပ္စက္၊ ဖိႏွိပ္ေသာမေကာင္းမႈတို႔ကို သတိေပး ေျပာၾကားေစသည္။

ဥပေဒၫႊန္ၾကားမႈအတိုင္း ကြ်ႏု္ပ္တို႔လုပ္ေဆာင္ေနသည့္တိုင္ ျပႆနာ ၏ေနာက္ကြယ္၌ ဩတၲပၸသေဘာထား၏လံႈ႔ေဆာ္မႈကို မည္သို႔တံု႔ျပန္မည္ နည္း။ (မိကၡာ ၆း၈)။

အဂၤါ ေအာက္တိုဘာ ၂၉

ေနဟမိလုပ္ရပ္မ်ား

အထက္တန္းလႊာႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားမ်ားတို႔ ျပင္းထန္စြာအျပစ္ ေျပာရာ၌ ‘သင္တို႔သည္ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔၌ အတိုးစားတတ္ၾကသည္တကား’ ေနဟမိ ၅း၇။ ထိုမွ်ေလာက္ႏွင့္ေနဟမိသည္အဆံုးမသတ္။ ရပ္နားျခင္းမရွိ ဘဲ ဆက္လက္၍အဖိႏွိပ္ခံလူမ်ားအတြက္ တိုက္ခိုက္ေျပာဆိုသည္။ အမွန္မွာ ဆံုးမပါမည္၊ သတိေပးပါမည္ဟု သူ၌ေရွာင္ဖယ္ေျပာဆိုလွ်င္ရေသာ္လည္း၊ ယင္းျပႆနာကိုထုတ္ေဖာ္ရွင္းလင္းခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူကိုယ္တိုင္ ရင္ဆိုင္သြားရမည့္သူမ်ားသည္ အထက္တန္းလႊာပုဂိၢဳလ္မ်ားႏွင့္ လူခ်မ္းသာ၊ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ႀကီးမားသူမ်ားကိုပင္ျဖစ္သည္။ ျပႆနာ၏အေျဖမေပၚေပါက္ မခ်င္း ေက်နပ္မႈမရွိေသးပါ။ ရန္သူႀကီးမ်ားျဖစ္လာႏိုင္ပါေစ လံုးဝအေလွ်ာ့ မေပးေခ်။

ေနဟမိ ၅း၇-၁၂ ကိုဖတ္ပါ။ ေနဟမိအေခ်အတင္ျဖစ္ရေသာ အေၾကာင္းသည္ မည္သည့္အေၾကာင္းျဖစ္သနည္း။ အမွားကိုအမွန္ေရာက္ ေအာင္ လူမ်ားကိုမည္သို႔ေသြးေဆာင္ခဲ့သနည္း။

ေနဟမိသည္ လူထုအစည္းအေဝးကိုေခၚလိုက္သည္။ ဣသေရလ လူအားလံုး ျပႆနာကိုေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းရန္ စု႐ံုးလာၾက၏။ လူထုကို ထိုသို႔ေခၚယူစု႐ံုးရျခင္း၌ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏စိတ္တြင္ မိမိတို႔ဖိႏွိပ္ခဲ့မႈအတြက္ အရွက္ရေစရန္ႏွင့္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရန္မဝံ့ေစေရးအတြက္ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ကြ်န္အျဖစ္ေရာင္းခ်ခံရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းျုပလ်က္ ေနဟမိအျပစ္တင္ခဲ့သည္။ ယုဒလူမ်ား ေနဟမိအပါ၊ မိမိတို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား တစ္ပါးအမ်ိဳးသား ေအာက္ကြ်န္ဘဝေရာက္ေနရျခင္းကို ျပန္လည္ေရြးယူ၍လြတ္လပ္ခြင့္ေပးခဲ့ၾက သည္။ မိမိတို႔၏လူမ်ိဳးအထက္တန္းလႊာႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကို ေနဟမိသည္ ျပတ္သားစြာေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္မွာ အမ်ိဳးသားခ်င္းကြ်န္ေရာင္းဝယ္ျုပျခင္းကို လက္ခံသည္လက္မခံသည္ကို ဆံုးျဖတ္ေစၾကသည္။ ထိုအေတြးအျမင္ခံစား ခ်က္ေပၚလာကာ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ား ယုဒအားလံုးကိုျပန္လည္ဝယ္ယူၿပီး ကြ်န္သေဘာက္ဘဝမွလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ကိုေပးကာ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။

ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ မည္သည့္စကားမ်ိဳးကိုမွ်မဟခဲ့။ အေၾကာင္း မွာ ထိုကိစၥသည္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္ေၾကာင္း အျမင္ရွိၾက ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ေနဟမိသည္ ဆက္လက္ၿပီးေမးခြန္း ထုတ္ခဲ့သည္။ ‘ငါတို႔ရန္သူျဖစ္ေသာ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ငါတို႔ကို ကဲ့ရဲ႕မည္ဟုစိုးရိမ္၍ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ေသာစိတ္ႏွင့္သင္တို႔ က်င့္သင့္သည္မဟုတ္ေလာ’ (ေနဟမိ ၅း၉)။ ေနဟမိကိုယ္တိုင္မွ မိမိ၏ လူမ်ိဳးမ်ားကို ေငြႏွင့္စပါးသီးႏွံမ်ားေခ်းေပးပိုင္သည္ဟုေျပာၾကားသည္။ ေၾကညာ ခ်က္ကိုလည္း တစ္ဆက္တည္း ‘အတိုးစားေသာအမႈကိုပယ္ျဖတ္ၾကပါေလာ့’ (ေနဟမိ ၅း၁၀)။ ေဟျဗဲအမ်ိဳးသားအခ်င္းခ်င္းအေပၚ ျုပမူဆက္ဆံရမည့္ တရားဥပေဒကိုလည္း အတည္ျုပခဲ့ကာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္အအုပ္ခ်ဳပ္ခံသူအၾကား ေက်ေအးၾကပါရန္ ေတာင္းပန္ျခင္းအမႈအခ်င္းခ်င္းျုပေစသည္။ အံ့ဖြယ္တံု႔ျပန္ မႈအေပါင္းသည္ တညီတၫြတ္တည္း၊ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း မိမိတို႔ဖိႏွိပ္မိခဲ့သမွ်အားလံုးကို လူမ်ားအားျပန္လည္ ေပးေခ်ပါမည္ဟုကတိေပးၾကသည္။

လူတစ္ဦးဦးကိုမွားယြင္းျခင္းျုပခဲ့ဖူးသလား။ ႐ိုးသားျခင္းအျပည့္ျဖင့္ အေျဖေပးရလွ်င္၊ ‘ျုပခဲ့ပါသည္’ ဟုေျဖဆိုရမည္။ မည္သည့္အဆင့္အထိ ေရာက္ေနပါေစ၊ သင္ျပန္ေပးရမည္။ ယခုျပန္ေပးမည္လား။

ဗုဒၶဟူး ေအာက္တိုဘာ ၃၀

က်မ္းက်ိန္ခ်က္တစ္ခု

ေနဟမိ ၅း၁၂၊၁၃ ကိုဖတ္ပါ။ သေဘာတူညီခဲ့မႈအေပၚ ကတိမတည္ သူမ်ားကို ေနဟမိမည္သို႔ေသာက်ိန္ျခင္းကို ေၾကညာခဲ့သနည္း။

ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိမိတို႔ယူခဲ့မိသည့္အတိုးမ်ားကို ျပန္၍ေပး ပါမည္ဟု ကတိျုပဝန္ခံၾကသည့္တိုင္ ေနဟမိမွာ ေက်နပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးပါ။ ပို၍ခိုင္လံုေသာသက္ေသကိုအလိုရွိ၏။ ထိုေၾကာင့္သူသည္ ထိုသူတို႔ကို က်မ္းက်ိန္ေစသည္။ က်မ္းက်ိန္ျခင္းကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းမ်ား၏ေ႐ွ႕၌ ျုပလုပ္ရသည္။ ထိုသို႔ျုပလုပ္ျခင္းသည္လည္း ေနာင္အခါဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ ရန္ တိက်ေသာတရားဝင္အမႈတစ္ခုျဖစ္ေစသည္။

သို႔ေသာ္ အဘယ့္ေၾကာင့္သူသည္ က်ိန္ျခင္းအမိန္႔ကိုေၾကညာ ေျပာၾကားခဲ့သနည္း။ ေနဟမိသည္ မိမိ၏ဝတ္႐ံုေအာက္ပိုင္းကိုဆြဲယူကာ ဝတ္႐ံုထဲပစၥည္းသိမ္းထည့္သည့္အမူအရာျဖင့္ ပံုေဆာင္ျပသလ်က္၊ ထိုသိမ္း ထည့္ေသာအရာကို ခါထုတ္သည့္ပံုျဖင့္ လူတို႔ကိုျပသသည္။ သို႔ျဖင့္ က်ိန္ဆို ထားေသာက်မ္းက်ိန္ျခင္းကို ေဖာက္ဖ်က္ေသာသူမည္သည္ မိမိ၏အမ်ိဳးမွ ခါထုတ္ခံရမည္ဟူေသာသေကၤတျဖစ္သည္။ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒႏွင့္ပညတ္ခ်က္ ကို လိုက္နာရန္ျဖစ္၏။ လူတို႔သည္လည္း က်ိန္ဆိုထားေသာဥပေဒတစ္ခုကို ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းနည္းလာသည္။ ေနဟမိသည္ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းအတြက္ မိမိ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္မႈရွိေစရန္အတြက္ အေရးႀကီးေသာလုပ္ရပ္ ဟု ယံုၾကည္ခံစားရသည္။

ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏သြန္သင္ခ်က္မ်ားအရ၊ လူတို႔သည္ က်မ္းက်ိန္ ျခင္းအေပၚ မည္သို႔႐ိုေသေလးစားမႈျုပခဲ့သနည္း။ (ေတာလည္ရာ ၃၀း၂။ တရားေဟာ ၂၃း၂၁-၂၃။ ေဒ ၅း၄။ ဝတ္ ၁၉း၁၂။ ကမၻာ ၂၆း၃၁)။

အဆံုး၌ ေျပာဆိုျခင္းအရာသည္ ဘုရားရွင္လူတို႔ကိုေပးသနားထား ေသာ တန္ခိုးပါသည့္လက္ေဆာင္တစ္ခုျဖစ္သည္။ တိရစၦာန္ႏွင့္ကြာေသာအခ်က္ မွာ ထိုအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏စကား၌ဩဇာပါသည္။ ေသေရး ရွင္ေရးအထိ ထိုစကားသည္အေရးပါလွသည္။ ထိုေၾကာင့္ စကားအရာ၌ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အထူးသတိထားရမည္။ မည္သို႔ကတိေပးေျပာဆိုခဲ့သည္၊ မည္သို႔ ေသာက်ိန္ဆိုျခင္းစကားမ်ားျုပခဲ့သည္ကို အထူးသတိျုပရပါမည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ၏ေျပာစကားႏွင့္လုပ္ရပ္ကိုက္ညီရန္လည္း အလြန္အေရးႀကီးသည္။ ယေန႔ မိမိကိုယ္ကိုခရစ္ယာန္ဟုေျြကးေၾကာ္ၿပီး ေနပံုထိုင္ပံုျုပမူပံု၌ ခရစ္ယာန္မပီသသူ မည္မွ်ရွိသနည္း။

သင္၏စကားသည္ တစ္ဖက္သားအေပၚမည္မွ်ထိေရာက္မႈရွိေၾကာင္း သင္ဆင္ျခင္ပါ။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေျပာထြက္ေသာစကားအေပၚ အထူးသတိထားရ မည္ကို မည္မွ်သင္ယူေလ့လာထားသနည္း။ ေျပာရမည့္အခ်ိန္၊ ေျပာရမည့္ ပံုစံအေနအထားကို ေလ့လာသိရွိထားပါသလား။

ၾကာသပေတး ေအာက္တိုဘာ ၃၁

ေနဟမိ၏ပံုပမာ

ေနဟမိ ၅း၁၄-၁၉ ကိုဖတ္ပါ။ ေနဟမိသည္ လူမ်ားထံမွကုန္က် ေသာ ‘ျုမိ႕ဝန္ရိကၡာ’ ကို မေတာင္းရျခင္းအေၾကာင္းသည္ မည္သည့္အေၾကာင္း ေၾကာင့္နည္း။ (ေနဟမိ ၅း၁၈)။

ေနဟမိ၏ေရးသားခ်က္မ်ားကို သံုးသပ္မိေသာသူသည္ ယုဒျပည္၌ ၁၂ ႏွစ္ၾကာအုပ္ခ်ဳပ္မႈအေတြ႕အျုကံရၿပီးေနာက္ အာေတေဇရဇ္မင္းႀကီးထံ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္၌ ေရးသားထားဟန္ရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားရပိုင္ခြင့္ရွိေသာ အရာမ်ားကိုပင္ ေနဟမိအလွ်င္းမေတာင္းဆိုခဲ့။ မိမိအသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ကိုလံုးဝမယူခဲ့ပါက သူသည္ မိမိအသံုးစရိတ္ကို မိမိ ကိုယ္တိုင္သာကုန္က်ခံခဲ့သည့္အျပင္ မိသားစုႏွင့္႐ံုးေတာ္ကုန္က်စရိတ္ကိုလည္း ကိုယ္တိုင္အကုန္အက်ခံခဲ့သူျဖစ္သည္။ အျခားအုပ္ခ်ဳပ္သူတစ္ဦး၏အမည္ကို ေဇ႐ုဗေဗလဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႔သိရသည္။ ပထမျုမိ႕ဝန္ျဖစ္သည္။ ေနဟမိမွ ‘ယခင္ ျုမိ႕ဝန္’ ဟုေဖာ္ျပေသာစကား၌ ေဇ႐ုဗေဗလႏွင့္ မိမိမတိုင္မီစပ္ၾကား ျုမိ႕ဝန္ မ်ားကိုဆိုလိုဟန္ရွိသည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ မိမိအလုပ္တာဝန္မ်ားကို ႐ံုးေတာ္ ၌ၿပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံခဲ့သူျဖစ္သည္။ ရာထူးရရွိ၍ ခ်မ္းသာလာမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္မည့္အစား ေနဟမိသည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ မႈမ်ားကို လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးခံသူျဖစ္သည္။ ေနဟမိသည္ ျြကယ္ဝခ်မ္းသာသူ တစ္ဦးျဖစ္ေန၍သာ ေန႔စဥ္လူမ်ားစြာစားရန္အစာကို ကိုယ္တိုင္ကုန္က်ခံၿပီး စီစဥ္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ေစတနာသဒၶါစိတ္ထက္သန္သူလည္းျဖစ္သည္။ (ေနဟမိ ၅း၁၇၊၁၈)။

အာျဗဟံသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ပတ္လည္ျပည္မ်ားမွ လာေရာက္တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ခဲ့ေသာ မိမိ၏လူမ်ိဳးကို ျပန္လည္ကယ္တင္ျခင္းမ်ိဳးႏွင့္မတူေသာ္ လည္း (ကမၻာဦး ၁၄)၊ ေနဟမိ၏အေရးပါလုပ္ေဆာင္မႈသည္ ထိုကဲ့သို႔ အလားသဏၭာန္တူေၾကာင္းေပၚလြင္သည္။ ေနဟမိ ၅း၁၉ ကိုဖတ္ပါ။ ဤေနရာ၌သူမည္သို႔ဆိုထားသနည္း။ ဧဝံေဂလိသေဘာအရ၊ ကြ်ႏု္ပ္တို႔မည္သို႔ နားလည္ႏိုင္မည္နည္း။

ေနဟမိ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ပံုပမာယူရလွ်င္၊ ဘုရားကိုဦးထိပ္ထား သူသည္ ဘုရားရွင္မွေအာင္ျမင္ျခင္းအခြင့္ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အလြန္တရာ ေကာင္းေသာသင္ခန္းစာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကိုယ္စီကိုယ္င အေျခအေန ေပၚမူတည္ပါသည္။ အခက္အခဲျပႆနာမ်ားစြာမရွိေသာအခါ ဘုရား၏အမႈ ေတာ္ကိုေဆာင္ရြက္ရန္လြယ္ကူသည္။

ဖိလိပၸိ ၂း၃-၈ ကိုဖတ္ပါ။ မည္သို႔ေသာနည္းျဖင့္ သင္သည္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ေသာအသက္တာမ်ိဳးကို ယခုျပသႏိုင္ပါမည္လား။

ေသာၾကာ ႏိုဝင္ဘာ ၁

ထပ္ဆင့္ေလ့လာရန္

အယ္လင္ဂ်ီဝိႈက္၏ပုေရာဖက္ႏွင့္ဘုရင္မ်ားမွ စာမ်က္ႏွာ ၆၄၆-၆၅၂ တြင္ “A Rebuke Against Extortion” ကိုရွာေဖြဖတ္ပါ။

‘ေနဟမိသည္ ဆင္းရဲသားကိုဖိႏွိပ္ျခင္းသတင္းၾကားေသာအခါ စိတ္ထဲ ၌ေဒါသထြက္ၿပီး မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာသည္။ ]ထိုသို႔အျပစ္တင္စကား၊ ျမည္တမ္းေသာစကားကို ငါသည္ၾကားေသာအခါ အလြန္ၫိႈးငယ္ေသာစိတ္ ရွိ၍} ဟုေနဟမိေျပာခဲ့သည္။ ဖိႏွိပ္မႈကို မွ်တစြာရဲရဲရင္ဆိုင္မည္ဟုဆံုးျဖတ္ လိုက္သည္။ ထိုသို႔ေသာထူးျခားရဲရင့္သည့္ခြန္အားျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ မိမိ၏ညီအစ္ကိုတို႔ကို သက္သာေစခဲ့သည္။’ Ellen G. White, Prophets and Kings, p. 648.

‘ေယ႐ႈရွင္သည္ က်မ္းက်ိန္ျခင္းအမႈျုပရန္မလိုအပ္ေၾကာင္း စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းခ်မွတ္ေပးခဲ့သည္။ အမွန္ကိုအမွန္အတိုင္းေျပာဆိုရန္ သြန္သင္ေတာ္ မူခဲ့သည္။ သင္တို႔ေျပာဆိုေသာအရာမွာ ဟုတ္လွ်င္ဟုတ္ေၾကာင္း၊ မဟုတ္ လွ်င္မဟုတ္ေၾကာင္းသာေျပာဆိုပါ။ ထိုထက္ပိုလွ်င္အျပစ္ပင္ျဖစ္သည္။‘ Ellen G. White, Thoughts from the Mount of Blessing, p. 67.

‘အဓိပၸါယ္မဲ့ေျပာေသာစကား၊ အပိုထည့္ေျပာေသာစကားမ်ားကို ႐ႈတ္ခ်သည္။ လွည့္ျဖားတတ္ေသာစကား၊ အမွန္တရားကိုေရွာင္ဖယ္ေျပာဆို ေသာစကား၊ ေျမႇာက္ပင့္ေျပာဆိုေသာစကား၊ အမွန္အရွိထက္ပို၍ခ်ဲ႕ကားေျပာဆို ေသာစကား၊ မွားယြင္းေသာကိုယ္စားျုပေျပာစကားမ်ားသည္ ယေန႔စီးပြားေရး ေလာကႏွင့္လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္ေခတ္စားေနသည္။ ဟန္ေဆာင္မေကာင္းသူ ကို မွန္ကန္သူမဟုတ္ဟု သြန္သင္ခံယူၾကသည္။ ထိုသို႔ျုပသူမ်ားကို႐ႈတ္ခ် သည္။’ page 68.

-ဝ-

ပညတ္သေဘာကိုခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း l5

သင္ခန္းစာ (၅)

ပညတ္သေဘာကိုခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း