ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာအကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ l7

Share with:

Post Views: 352

သင္ခန္းစာ (၇)

ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာအကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ဘုရားသခင္

ႏိုဝင္ဘာ ၉ – ၁၅

ဥပုသ္ေန႔မြန္းလြဲပိုင္း ႏိုဝင္ဘာ ၉

ဖတ္ရန္က်မ္းခ်က္မ်ား။ ေနဟမိ ၉း၁-၃။ ဒံ ၉း၄-၁၉။ ေနဟမိ ၉း၄- ၈။ ေကာေလာသဲ ၁း၁၆၊၁၇။ ေနဟမိ ၉း၉-၃၈။ ေရာမ ၅း၆-၈။

အလြတ္က်မ္းခ်က္

‘မိမိအျပစ္ကိုဝွက္ထားေသာသူသည္ ခ်မ္းသာမရ။ မိမိအျပစ္ ကိုေဖာ္ျပဝန္ခ်၍ စြန္႔ပစ္ေသာသူမူကား၊ က႐ုဏာေတာ္ကိုခံရလိမ့္မည္’ (သုတၲံ ၂၈း၁၃)။

တဲထိုးပြဲေတာ္ (sukkot) ၿပီးဆံုးသြားသည္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ားသည္ လူတို႔ကိုတစ္ဖန္ျပန္၍စု႐ံုးေစျပန္သည္။ ပြဲေတာ္က်င္းပၿပီးစီးစျဖစ္ ၍ ယခုတြင္မၿပီးဆံုးေသးေသာဝန္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္း၊ ေနာင္တရျခင္းအမႈကို ဆက္လက္၍ဘုရားသခင္ေ႐ွ႕ေတာ္၌ေဖာ္ျပရန္ျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္၌ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ လူထုႀကီးကိုငိုေျြကး ျမည္တမ္းျခင္းမျုပၾကရန္၊ ဝန္ခ်ျခင္းႏွင့္ငိုေျြကးျမည္တမ္းျခင္းသည္ အေရးမႀကီး ေသးေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟုဆိုၾကသည္။ ယခုတြင္မူ ပြဲေတာ္က်င္းပျခင္းၿပီးဆံုး ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရမည့္အခ်ိန္ကို ျပန္လည္ျုပလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။

အစီအစဥ္အတိုင္းသံုးသပ္ၾကည့္ေသာအခါ၊ ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းျခင္း ႏွင့္အျပစ္ဝန္ခ်ျခင္းမ်ားသည္ လိုအပ္ေသာအရာမ်ားမဟုတ္ဟူ၍လည္း အဓိပၸါယ္မသက္ေရာက္ပါ။ စီစဥ္ေသာအစီအစဥ္အတိုင္း ျပန္လည္လုပ္ေဆာင္ ရမည္ဟူ၍လည္းမဟုတ္ပါ။ အျပစ္ဝန္ခ်ျခင္းကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ဦးစြာျုပ တတ္ၾကသည္။ ေနာက္တြင္မွ ေအာင္ပြဲခံျခင္းအမႈကိုျုပလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏အသက္တာ၌ ဘုရားရွင္ႏွင့္အတူေအာင္ပြဲခံျခင္းကို ဦးစြာလုပ္ေဆာင္ သင့္မည္ဟုယူဆပါသည္။ ျုခံငံုၾကည့္ေသာ္ ေရာမ ၂း၄ ၏ေဖာ္ျပခ်က္အရ၊ ‘ဘုရားရွင္၏ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူျခင္း’ သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ေနာင္တတရားကို ျဖစ္ေပၚလာေစပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္၏ ‘ေကာင္းျမတ္ျခင္း’ ေၾကာင့္ ခ်ီးမြမ္း ျခင္း၊ ပြဲက်င္းပျခင္းမ်ားျုပလုပ္ရသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကိုခြင့္လႊတ္ေတာ္မူေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ အျပစ္မွေဆးေၾကာပစ္ လိုက္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ျပန္လည္ျုပျပင္ေပးျခင္းကိုလည္း သတိရေအာက္ေမ့ ေစပါသည္။

တနဂၤေႏြ ႏိုဝင္ဘာ ၁၀

အစာေရွာင္ျခင္းႏွင့္ဝတ္ျုပကိုးကြယ္ျခင္း

ေနဟမိ ၉း၁-၃ ကိုဖတ္ပါ။ အမ်ိဳးစစ္ယုဒအႏြယ္မ်ားသည္ တစ္ပါး အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ မည္သည့္အတြက္သီးသန္႔ခြဲျခားေနၾကသနည္း။

ေနဟမိသည္ လူထုႀကီးကိုဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယခုတြင္ အစာေရွာင္ျခင္းအမႈကိုျုပၾကရန္ အားလံုးကိုစု႐ံုးေစ ျပန္သည္။ ဘုရားသခင္ေ႐ွ႕ေတာ္၌ ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်လ်က္ ေခါင္းေပၚသို႔ေျမမႈန္႔ မ်ားတင္ၾက၏။ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ၾက၏။ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားမ်ားမွာ အျပစ္က်ဴးလြန္ခဲ့သူမ်ားမဟုတ္၊ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားသာ မိမိတို႔ျုပခဲ့ေသာ အျပစ္ကို ကိုယ္ေတာ္ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူရန္ေတာင္းပန္ၾကသည္။ လူမ်ိဳး၏အျပစ္ ေၾကာင့္ တိုင္းတစ္ပါးသို႔ကြ်န္အျဖစ္ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္ကို အမွတ္ရ ၾကသည္။

သူတို႔၏ဆုေတာင္းျခင္း၊ ဝန္ခ်ျခင္း၌ နက္နဲလွေသာအျပစ္၏အက်ိဳး ကိုသေဘာေပါက္သည္ဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေ႐ွ႕လူႀကီးမ်ား၏လမ္းျပမႈလြဲေခ်ာ္ျခင္းေၾကာင့္ ကြ်န္သေဘာက္ဘဝေရာက္ရျခင္း ကို အမ်က္ထြက္ႏိုင္သည္။ ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ေရြးခ်ယ္မႈလမ္းမွားယြင္းျခင္း အေပၚ အျပစ္ေျပာဆိုေဝဖန္ႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္အလိုအတိုင္းမလိုက္ခဲ့ေသာ ေ႐ွးမ်ိဳးဆက္မ်ားကိုအျပစ္ေျပာႏိုင္သည္။ ယခုအေျခအေနမ်ိဳးေရာက္ေအာင္ လူနည္းစုကေလးျဖစ္ရၿပီး၊ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္ျဖင့္ ျုပိပ်က္ေသာေနရာသို႔ျပန္လာ ရသည့္အျဖစ္ကို ေအာ့ႏွလံုးနာႏိုင္သည္။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ၊ မုန္းတီးခါးသီးမႈႏွင့္ ျမည္တမ္းငိုေျြကးေနမည့္အစား သူတို႔သည္ ဘုရားရွင္ထံသို႔ ႏွိမ့္ခ်လ်က္ဝန္ခ် ေတာင္းပန္ၾက၏။

ေနဟမိ ၉း၃ ၌ ေဖာ္ျပခ်က္အရ၊ လူတို႔သည္ ေလးရက္ေျမာက္ ေန႔အထိ ဘုရားရွင္၏ပညတ္ေတာ္ကိုဖတ္ရြတ္ၾကသည္။ ေနာက္ထပ္ေလးရက္ ထပ္မံဖတ္ရြတ္ျပန္၏။ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ၾက၏။ ကိုးကြယ္ဝတ္ျုပျခင္းျုပၾက၏။ ထိုသိုဖတ္ရြတ္ျခင္းသည္ ‘တိုရပ္’ ကို တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ဖတ္ရြတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ‘တိုရပ္’ က်မ္းကိုဖတ္ရြတ္ရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အျပစ္ဝန္ခ် ျခင္းသည္ အမွန္အကန္ျဖစ္ရန္၊ ဘုရားသခင္၏မိန္႔မွာခ်က္အတိုင္းျဖစ္ရန္ ရည္ရြယ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သမၼာက်မ္းစာကိုဖတ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ နီးကပ္ရန္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏သြန္သင္မႈကိုခံယူရန္ျဖစ္၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏အမွန္တရားမ်ားသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏အေတြးအေခၚႏွင့္ ဆင္ျခင္တံုတရားမ်ားကို မွန္ကန္ေအာင္ျုပေစပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကိုခြန္အား ျဖစ္ေစ၍ ေဖးမေပး၏။ ဣသေရလလူတို႔သည္ ‘တိုရပ္’ က်မ္းကိုဖတ္ရင္း ငိုေျြကးၾကသည္။ ဝမ္းနည္းၾကသည္။ ဘုရားရွင္ႏွင့္အတူရွိျခင္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္ တို႔ခြန္အားနည္းျခင္းအားလံုးကို ေမ့ေပ်ာက္သြားေစသည္။ ဘုရားရွင္ကို စၾကဝဠာဖန္ဆင္းရွင္အျဖစ္ သိမွတ္ခြင့္ရသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အသက္တာ၌ ဘုရားရွင္ မပါရွိခဲ့ေသာ္၊ ဘိုးေဘးမ်ားတို႔၏သေဘာအတိုင္း ထင္ရာစိုင္းသည့္ဓေလ့မ်ိဳး ျပန္ျဖစ္လာမည္။ ဘုရားရွင္သာလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေလွ်ာက္လွမ္းသင့္ေသာလမ္း ကို ပို႔ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းသူျဖစ္သည္။

ဒံ ၉း၄-၁၉ ကိုဖတ္ပါ။ ဒံေယလ၏ဆုေတာင္းခ်က္၌ပါရွိသကဲ့သို႔ ယေန႔ကြ်ႏု္ပ္တို႔မည္သို႔ဆုေတာင္းသင့္သနည္း။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တစ္ဦးစီႏွင့္အသင္း ေတာ္တစ္ခုလံုးအတြက္ ထိုဆုေတာင္းခ်က္မ်ိဳးသည္ မည္သို႔သတိေပးေနပါ သနည္း။

တနလၤာ ႏိုဝင္ဘာ ၁၁

ဆုေတာင္းခ်က္ကိုအစျုပျခင္း

‘တိုရပ္’ က်မ္းကိုဖတ္ၾကားနာယူျခင္းကို တံု႔ျပန္ခ်က္အေနျဖင့္ ရွည္လ်ားေသာဆုေတာင္းျခင္းကိုျုပလ်က္ ဘုရားရွင္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းႏွင့္ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔သစၥာရွိျခင္းအေၾကာင္းရာဇဝင္သမိုင္းကို ျပန္လည္ေရတြက္ ရြတ္ဆိုၾကသည္။ အျပင္ပန္းၾကည့္သူတစ္ဦးအေနျဖင့္ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ တရားေဟာေနျခင္းႏွင့္ပင္တူေနသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရြတ္ဆိုေသာ စကားတိုင္း၌ က်မ္းစကားႏွင့္ယွဥ္၍ရြတ္ဆိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေနဟမိ ၉း၄-၈ ကိုဖတ္ပါ။ အစျုပေရးသားေသာအပုဒ္တိုင္း၌ မည္သည့္အဓိကအခ်က္ႏွင့္စတင္ဆုေတာင္းသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။

ဆုေတာင္းခ်က္၏ပထမပိုင္း၌ ထာဝရဘုရားကို လူတို႔သည္ခ်ီးမြမ္း ၾက၏။ အထူးသျဖင့္ နာမေတာ္ကိုဂုဏ္ျုပခ်ီးမြမ္းသည္။ ေဟျဗဲလူမ်ိဳးတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံအရ၊ နာမည္ကိုေခၚေသာအခါ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ကိုေခၚဆို႐ံုသက္သက္မဟုတ္ပါ။ အမွတ္အသားတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထား ေသးသည္။ သို႔ျဖင့္ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္းျုပေသာအခါ ကမၻာသူကမၻာသားမ်ားတို႔၏ေ႐ွ႕၌ ဘုရားရွင္သည္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေၾကာင္း ဂုဏ္ျုပထိုက္ေၾကာင္းကို ျပသျခင္းျဖစ္သည္။ ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္သည္ စၾကဝဠာကိုဖန္ဆင္းေသာအရွင္ႏွင့္ အရာအားလံုးကိုထိန္းသိမ္းထားေသာ တန္ခိုးရွင္ျဖစ္သည္ဟု စတင္ဆုေတာင္းရာတြင္ ဝတ္ျုပကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္အတူ တြဲ၍ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာျုပၾကသည္။ (ေနဟမိ ၉း၆။ ေကာေလာသဲ ၁း၁၆၊ ၁၇ ကိုလည္းဖတ္ပါ။) ‘ထိန္းသိမ္းသည္’ ဟူေသာစကားသည္ ေဟျဗဲသဒၵါ မွႀကိယာအသံုးႏႈန္းျဖစ္ၿပီး၊ ‘အသက္ရွင္ေအာင္ထားသည္’ ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။

အရာအားလံုးကိုဖန္ဆင္းခဲ့သူသည္ အာျဗဟံကိုေရြးေကာက္ေတာ္မူ ေသာသူျဖစ္သည္။ အာျဗဟံသည္ သာမန္႐ိုး႐ိုးလူတစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ ထူးျခားေသာပုဂိၢဳလ္လည္းမဟုတ္ပါ။ ကိစၥမ်ားစြာ၌ အာျဗဟံသည္ ယံုၾကည္ ျခင္းမျပည့္စံုသူျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ သားကိုေပးရမည္ဟုေတာင္း ရာ၌ အာျဗဟံမျငင္းဆိုခဲ့။ (ကမၻာဦး ၂၂)။ တစ္ညတာအတြင္းသစၥာရွိရန္ သင္သူမဟုတ္ဘဲ တစ္သက္စာသစၥာရွိရန္ ဘုရားရွင္ႏွင့္အတူေလွ်ာက္လွမ္းသူ ျဖစ္သည္။ ေဟျဗဲလူမ်ိဳးတို႔၏အေတြးအေခၚအရ၊ ႏွလံုးသားသည္ ဦးေႏွာက္ အသိဥာဏ္ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ေနသည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္၊ အာျဗဟံသည္ သစၥာ ရွိျခင္းကိုခံယူခ်က္အေတြးႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ျုပမူခ်က္အားျဖင့္လည္းေကာင္း ျုကိးစားေနျခင္းကို ဘုရားသခင္အသိအမွတ္ျုပေတာ္မူသည္။

ပထမပိုင္းဆုေတာင္းခ်က္နိဒါန္းစကားစုအနည္းငယ္ကို ထာဝရဘုရား အားခ်ီးမြမ္းျခင္းျဖင့္ (၁) ဖန္ဆင္းရွင္၊ (၂) ထိန္းသိမ္းထားသူႏွင့္ (၃) ကတိ ျုပသူဟုတင္စားဆုေတာင္း၏။ လူမ်ားတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ဘုရားရွင္အား သတိရေစရန္ႏိႈးေဆာ္ၾကသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သစၥာရွိေသာဖန္ဆင္းရွင္၊ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကိုထိန္းေက်ာင္းေပးသူႏွင့္ အစဥ္သစၥာေတာ္တည္ျမဲေၾကာင္း၊ ကတိ ေတာ္တည္ေၾကာင္းကိုရြတ္ဆိုၾကသည္၊ ခ်ီးမြမ္းၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာအေၾကာင္း မ်ားကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔စိတ္ထဲထားရွိျခင္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အသက္တာ၌ ကိုယ္ေတာ္ ကိုကိုးစားျခင္းႏွင့္ေမွ်ာ္လင့္စရာျဖစ္ေစသည္။ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာအခ်ိန္အခါ မ်ိဳး၌ပင္ ကိုယ္ေတာ္ကိုအားကိုးျခင္းစိတ္ျဖစ္ေစပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ေဝးကြာေန၍ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ရင္ဆိုင္ရေသာစိန္ေခၚမႈကို အေရးမထား ေပးဟု ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္သည့္တိုင္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းခြန္အားကိုရရွိေစပါသည္။

ထာဝရဘုရားသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ယံုၾကည္ ခ်က္၊ သြန္သင္ခ်က္၌ အဘယ္ေၾကာင့္ဗဟိုျုပထားရသနည္း။ အျခားအေရး အလြန္ႀကီးေသာသြန္သင္ခ်က္မ်ားသည္ ငွင္းသြန္သင္ခ်က္ႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ပါ သလား။ ဘုရားရွင္ကိုဖန္ဆင္းရွင္အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္သတိရ ေအာက္ေမ့ဖို႔ရန္ ခုနစ္ရက္တစ္ႀကိမ္၊ ခုနစ္ပံုတစ္ပံုေသာအခ်ိန္ကိုေစာင့္ထိန္း ခိုင္းပါသလား။ မည္မွ်အေရးႀကီးပါသနည္း။

အဂၤါ ႏိုဝင္ဘာ ၁၂

အတိတ္မွရရွိေသာသင္ခန္းစာ

ေနဟမိ ၉း၉-၂၂ ကိုဖတ္ပါ။ ယခုဆုေတာင္းခ်က္အပိုင္းသည္ ယခင္ကနဦးဆုေတာင္းခ်က္ႏွင့္ မည္သို႔ကြာျခားသနည္း။

ဘုရားသခင္သည္ သစၥာတည္ေသာ္လည္း သစၥာမတည္ေသာ ဣသေရလအမ်ိဳးတို႔ေၾကာင့္ အဲဂုတၲဳျပည္မွာလည္းေကာင္း၊ ေတာထဲလွည့္လည္ ရ၍ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရျခင္းအေၾကာင္းကို နာမေတာ္အားခ်ီးမြမ္းဂုဏ္ျုပျခင္းမွ ဒုတိယပိုင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဆုေတာင္းျခင္းျုပၾကသည္။ ဣသေရလတို႔ကို ဘုရားသခင္ခ်ေပးေတာ္မူေသာအရာတို႔ကို အစီအစဥ္တက်ျပန္၍ရြတ္ဆိုၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ခ်ေပးေသာေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ဘိုးေဘးတို႔သည္ မွားယြင္း ေသာတံု႔ျပန္ျခင္းျဖစ္သည့္ ျြကားဝါျခင္း၊ ေခါင္းမာျခင္း၊ က႐ုဏာေတာ္ကို ႐ႈတ္ခ်ျခင္း အစရွိသည္တို႔ကိုျုပလုပ္ၾက၏။

လူသားတို႔၏မျပည့္စံုျခင္းႏွင့္ ထာဝရဘုရားကိုမွန္ကန္စြာခ်ဥ္းကပ္ ျခင္းမရွိ စသည့္အေရးႀကီးေသာအေၾကာင္းမ်ားကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းႏွင့္ ေနာင္တရျခင္းတြင္ အေရးႀကီးေသာအဆင့္တစ္ဆင့္ျဖစ္သည္။ ထိုက်မ္းခ်က္ မ်ားကို လူတို႔အားေျပာျပ၍ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အထဲမွထုတ္ပစ္ရန္ေျပာဆိုေသာ္လည္း၊ လူတိုင္း၌ထိုသို႔ရွိေနေၾကာင္းကို ျငင္းဆို၍မရႏိုင္ပါ။

ဧဝံေဂလိသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုသူတို႔ အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္းျဖစ္၏။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အျပစ္ဝန္ခ်ျခင္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္ တို႔ကိုမကယ္တင္ႏိုင္ေသးပါ။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အတြက္ကိုယ္စားအေသခံေသာ ခရစ္ေတာ္၏ပူေဇာ္ခံျခင္းသာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကိုကယ္တင္ျခင္းေပးႏိုင္သည္။ အျပစ္ ဝန္ခ်ျခင္းႏွင့္တစ္ဆက္တည္း ေနာင္တရျခင္းပါလာသည္။ ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ သာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ျခင္းရရွိႏိုင္ေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္ေစသည္။ ‘ေနာင္တစိတ္ႏွင့္ သခင္ခရစ္ေတာ္ကိုယံုၾကည္လာေသာအခ်ိန္မွာ သခင္ဘုရား သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏အျပစ္ကိုလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေပးသည္။ ပညတ္ေတာ္ကိုခ်ိဳးေဖာက္ ခဲ့မႈအေပၚ ခံရမည့္အျပစ္ဒဏ္ကိုလည္း ႐ုပ္သိမ္းလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္၌ အျပစ္သားသည္ ထာဝရဘုရား၏ေ႐ွ႕ေတာ္၌ သန္႔ရွင္းသူအျဖစ္ရပ္တည္ေန ရေသာအခြင့္ရွိသည္။ ခရစ္ေတာ္သည္ ခမည္းေတာ္၏မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကို ခံရသည္။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္သားေတာ္တို႔၏စိတ္သေဘာသည္ တစ္လံုးတစ္ဝ တည္းျဖစ္၏။’ Ellen G. White, Selected Messages, book 3, p. 191.

တစ္ခ်ိန္တည္း၌ ကိုယ္ေတာ္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ဝန္ခ်ျခင္းႏွင့္ေနာင္တတရားကိုရရွိေစပါသည္။ ထာဝရဘုရား၏တန္ခိုးေတာ္ အားျဖင့္ ရွိသမွ်အျပစ္အလံုးစံုကို ေျဖလႊတ္ခြင့္ရရွိသည္။

အေျခအျမစ္ကိုစစ္ေသာ္ ဣသေရလလူတို႔သည္ လည္ပင္းခိုင္မာခဲ့ သည္။ ဘုရားသခင္ခ်စ္သနားျခင္းကိုခံခဲ့ရပါသည္။ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ ကိုျပန္လွန္ၾကည့္ေသာ္၊ လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ မ်ားစြာ ေသာအမႈကို သူတို႔အဖို႔ျုပေတာ္မူခဲ့သည္။ ပစၥဳပၸန္၌လည္း ဆက္လက္ဂ႐ုျုပ ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုနည္းတူ အနာဂတ္ခရီးလမ္း၌လည္း ၾကည့္႐ႈေစာင္မ ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ရွိေသာေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ေစာင္မေတာ္ မူခဲ့ျခင္းသမိုင္းကို အစဥ္သတိရေအာက္ေမ့လ်က္၊ အစဥ္ကိုးစားယံုၾကည္ရန္ လိုသည္။ သူတို႔ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ေသာ္၊ ေမ့ေလ်ာ့ေသာအခ်ိန္မွာပင္ ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသည္။

သင္၏အသက္တာေနာက္ေၾကာင္းကိုျပန္ၾကည့္ပါ။ ဘုရားရွင္ေစာင္မ ေတာ္မူခဲ့ျခင္းအေၾကာင္းကို ေအာက္ေမ့သတိရပါ။ ထိုသင္ခန္းစာကိုယူ၍ ေ႐ွ႕ရင္ဆိုင္ရန္ျပႆနာကို မည္သို႔ရင္ဆိုင္မည္နည္း။ သင္ခြန္အားကုန္ခန္း ႏံႈးခ်ည့္က်ေသာအခ်ိန္မ်ိဳး၌ အလြန္စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းလိမ့္မည္။ ထိုသို႔အခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ ဘုရားရွင္ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းအေၾကာင္းကို ကိုးစားလ်က္၊ မည္သို႔သာ၍ေကာင္းမြန္ေသာရင္ဆိုင္မႈျဖင့္ ဆက္လက္၍အနာဂတ္ကိုရင္ဆိုင္ မည္နည္း။

ဗုဒၶဟူး ႏိုဝင္ဘာ ၁၃

ပညတ္ႏွင့္ပုေရာဖက္မ်ား

ေနဟမိ ၉း၂၃-၃၁ ကိုဖတ္ပါ။ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ထာဝရ ဘုရားသခင္၊ ႀကီးမားေသာေကာင္းျမတ္ျခင္းအေၾကာင္းကို မည္သို႔ေဖာ္ျပသနည္း။

ဆက္လက္၍ ေနာက္ထပ္ဆုေတာင္းျခင္းအပိုင္းတြင္ ဘုရားသခင္ ေပးသနားေတာ္မူေသာ ခါနာန္ျပည္ကိုဝင္ေရာက္ပိုင္ဆိုင္ရျခင္းအေၾကာင္းကို ရြတ္ဆိုဆုေတာင္းျပန္သည္။ လက္ထဲ၌ ေျမကြက္၊ ေနစရာျုမိ႕၊ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္၊ လယ္ကြက္မ်ားပိုင္ဆိုင္ရေသာ္လည္း သေဘာတူခြင့္ျုပ၍ အလံုးစံုတို႔ကိုသိမ္းပိုက္ ၿပီး၊ အခန္းငယ္ (၂၅) ၏အဆံုးပိုင္း၌ ‘ဝစြာစားေသာက္လ်က္၊ အသား ဆူျုဖိး၍ ေက်းဇူးေတာ္ျြကယ္ဝျခင္း၌ေမြ႕ေလ်ာ္ၾက၏’ ဟုေဖာ္ျပသည္။ ဆူျုဖိး ျခင္းဟူေသာစကားကို သမၼာက်မ္းစာ၌ က်မ္းခ်က္အနည္းငယ္မွ်သာေဖာ္ျပ ထားၿပီး (တရားေဟာ ၃၂း၁၅ ႏွင့္ ေယရမိ ၅း၂၈) ေဖာ္ျပခ်က္တိုင္း မေကာင္းသည့္ဂယက္အနက္ဘက္သို႔သြားေန၏။

လူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္း၌ ဝမ္းေျမာက္ရႊင္ျမဴး ၾကရမည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ထာဝရဘုရား၌ ရႊင္ျမဴးျခင္းမျုပခဲ့ၾကပါ။ သူတို႔၌ရွိေသာပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားျဖင့္ ရႊင္လန္းဝမ္းေျမာက္ၾက၏။ အရာရာတိုင္းကို ၾကည့္ေသာ္ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္နီးကပ္စြာေနျခင္းမရွိၾက။ မ်ားေသာ အခ်ိန္၌ ‘အကယ္၍ ငါ၌ဤအရာ၊ ထိုအရာမ်ားရွိလွ်င္ ေပ်ာ္ရႊင္ရလိမ့္မည္ ဟုတြက္ဆၾကသည္။ အေၾကာင္းမလွ၍ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ထံမွပိုင္ဆိုင္မႈအလံုးစံုသြန္းေလာင္းခံခဲ့ရသည္။ ထိုဥစၥာပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ေပ်ာ္ေမြ႕ရျခင္းသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ဆက္သြယ္ျခင္းကို ေလ်ာ့က်သြားေစျပန္ သည္။ မၾကာခဏဆိုသလို ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ လက္ေဆာင္ရရွိေသာအခါ၊ လက္ေဆာင္ေပးသူကို ေမ့ေလ်ာ့တတ္ၾကသည္။ မွားယြင္းေသာဆူျုဖိးျခင္းဟူ သည္မွာ ထိုသို႔ဆိုလိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

မွန္ကန္လြန္းအားႀကီးေသာအခ်က္မွာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားရွင္ေပး ေသာအရာမ်ားႏွင့္မေပ်ာ္ပိုက္ႏိုင္ပါဟူ၍ အဓိပၸါယ္မရွိပါ။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေပ်ာ္ရႊင္ လန္းဆန္းေစရန္ ကိုယ္ေတာ္လက္ေဆာင္မြန္မ်ားေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္ေပးေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈဆူျုဖိးျခင္းသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ဆက္သြယ္ေပးပါ သည္ဟု အာမခံခ်က္မရွိပါ။ ထို႔အတြက္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သတိမမူလွ်င္၊ ထိုသို႔ ဆူျုဖိးျခင္းမ်ားသည္ ခလုတ္တံသင္းျဖစ္သြားရႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ျငားေသာ္ လည္း ယခုအခန္းႀကီးတြင္ေဖာ္ျပခ်က္မွာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ သစၥာပ်က္ျခင္းအတြက္ ဘုရားရွင္ကိုဝန္ခ်ေတာင္းပန္ၾကသည္။ ေနာက္ေၾကာင္း သမိုင္းကိုျပန္၍စစ္ေဆးမိေသာအခါ က်ဴးလြန္သမွ်ေသာအရာတို႔ကို ျပန္လည္ ေရတြက္ကာ၊ တစ္ခုျပီးတစ္ခုရြတ္ဆိုၾကသည္။ ႐ႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွၾကည့္ ေသာ္ ထိုသို႔ရြတ္ဆိုျခင္းသည္ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ (၁) ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ား ဘုရားရွင္၏ပညတ္ခ်က္ကိုေဘးဖယ္ခဲ့ၾကသည္။ (၂) ပုေရာဖက္တို႔ကိုႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းၾကသည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ပညတ္ခ်က္ႏွင့္ ပုေရာဖက္တို႔သည္ ႏိုင္ငံအတြက္ႏွင့္လူတစ္ဦးစီအတြက္ ဖြံ႕ျုဖိးမႈရွိရန္အေရးပါ ေၾကာင္းကိုနားလည္လာသည္။ ဆုေတာင္းျခင္းကိုအဆံုးသတ္ပံုမွာ လူတစ္ဦး သည္ ဘုရားရွင္၏အလိုေတာ္အတိုင္းလုပ္ေဆာင္လွ်င္ ‘အသက္ရွင္စရာ အေၾကာင္းျဖစ္၏’ (ေနဟမိ ၉း၂၉)။ ဤက်မ္းခ်က္သည္ ဝတ္ ၁၈း၅ ကို တိုက္႐ိုက္ကူးယူအသံုးျုပထားသည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုအထူးမီးေမာင္းထိုးရျခင္း မွာ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္မွတစ္ဆင့္ ပုေရာဖက္မ်ားအားျဖင့္ ေျပာၾကား ေစေသာစကားျဖစ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အသက္ရွင္ဝေျပာဆူျုဖိးေစရန္အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ ပညတ္ေတာ္ကိုေပးထားသည္။ ကိုယ္ေတာ္၏အမွန္တရား ကိုသိရွိနားလည္ႏိုင္ရန္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိ၏ပုေရာဖက္တို႔ကိုေစလႊတ္၍ လမ္းျပပို႔ေဆာင္ေစပါသည္။ ပုေရာဖက္တို႔၏သြန္သင္မႈကို မည္သို႔သေဘာ ပိုက္သင့္ေၾကာင္းေမးခြန္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အားလံုးအတြက္ေျဖဆိုရန္ျဖစ္သည္။

ၾကာသပေတး ႏိုဝင္ဘာ ၁၄

ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္အတူအသနားခံျခင္း

ေနဟမိ ၉း၃၂-၃၈ ကိုဖတ္ပါ။ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းႏွင့္အတူ ဆုေတာင္းျခင္း၏နိဂံုးကို မည္သို႔အာ႐ံုစိုက္အဆံုးသတ္ၾကသနည္း။

ေနာက္တစ္ဖန္ဆုေတာင္းျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ သည္ မည္သို႔ေသာဘုရားမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္းကို ရြတ္ဆိုျပန္သည္။ ႀကီးျမတ္ ေတာ္မူ၏။ တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ျပည့္ဝေတာ္မူ၏။ ႐ိုေသဖြယ္ရာျဖစ္ေတာ္မူ၏ စသည္ျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းရြတ္ဆိုၾကသည္။ ပဋိညာဥ္တည္ေသာ ဘုရားက႐ုဏာ ေတာ္ျပည့္ဝေသာဘုရားဟုလည္း ဂုဏ္ေတာ္ကိုေဖာ္ၾကဴးၾကသည္။ ဘုရားရွင္ သည္ မိမိတို႔အေပၚ၌ေကာင္းျမတ္သည္ကို ႐ိုးသားစြာခံယူၾကသည္ဟုေပၚလြင္၏။

ဘုရားသခင္၏ဖြဲ႕ခဲ့ေသာပဋိညာဥ္မ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း အသနားခံ ဆုေတာင္းၾကသည္။ ယင္းအေၾကာင္းအရာကို အခန္းႀကီး (၁၀) ၌အေသး စိတ္ေရးသားထား၏။ သူတို႔၏အသနားခံသည့္စကားမ်ား မည္သည့္အေၾကာင္း ျဖစ္သနည္း။

‘ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ႀကီးျမတ္၍က႐ုဏာေတာ္ ျပည့္ဝေသာဘုရား၊ တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္႐ိုေသဖြယ္ရာျဖင့္ျပည့္စံုေသာဘုရား၊ ပဋိညာဥ္ကိုအစဥ္တည္ေသာဘုရားျဖစ္ေတာ္မူသည္။ သင္ျုကံေတြ႕ရေသာေဘး ဒုကၡအခက္အခဲအားလံုးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍မထား၊ ငါတို႔အေပၚက်ေရာက္ေသာ အခက္အခဲဟူသမွ်ကို မစကူမေတာ္မူေသာဘုရားျဖစ္သည္။

‘သို႔ျဖစ္၍ အကြ်ႏု္ပ္တို႔ဘုရား၊ ႀကီးျမတ္၍မဟာတန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံု လ်က္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာဘုရား၊ က႐ုဏာပဋိညာဥ္ေတာ္ကိုေစာင့္ေတာ္ မူေသာဘုရား. . . လူအေပါင္းတို႔အေပၚေရာက္ေသာေဘးဒဏ္ရွိသမွ်ကို ပမာမျုပဘဲေနေတာ္မမူပါႏွင့္’ (ေနဟမိ ၉း၃၂)။

လူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေသာမင္းစိုးရာဇာမ်ားကို ႐ိုေသ ေလးစားၾကရမည္။ အဘက္ဘက္မွဖိႏွိပ္မႈအေပါင္းတို႔သည္ ဣသေရလလူ မ်ိဳးစုကို ေဘးဒုကၡျဖစ္ေစပါသည္။ သူတို႔သည္လည္း ေမာပန္းကုန္ၾကၿပီ။ မတရားရက္စက္မႈထပ္ခါထပ္ခါ၊ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးဒဏ္ကိုခံေနၾကရသည္။ ခံရေသာပင္ပန္းျခင္းကို ေရႊ႕ဆိုင္းေပးရန္ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။

စိတ္ဝင္စားစရာအခ်က္မွာ သူတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ‘အေစခံမ်ား’ ဟုေခၚၾကသည္။ မိမိလူမ်ိဳးတို႔ျုပေသာအျပစ္ကို အစဥ္အတိုင္းေဖာ္ျပၿပီး၊ ေနာက္ဆုေတာင္းျခင္းကို စကားလံုး ‘အေစခံသူမ်ား’ ဟူ၍ မိမိတို႔ကိုယ္ ကိုေခၚကာ အဆံုးသတ္ၾကသည္။ အေစခံမည္သည္မွာ မိမိကိုအုပ္စိုးေသာ သူကို နာခံမႈရွိရသည္။ ထိုစကားလံုးကိုအသံုးျုပျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ စကားကိုနားေထာင္ရန္ သူတို႔၏ေ႐ွ႕၌ရွိခဲ့ေသာလူမ်ား၏နားမေထာင္ျခင္းမ်ား အားလံုးကို ျပန္လည္နာခံရန္သစၥာျုပၾကသည္။ ထိုသို႔ျုပမူလုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပညတ္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း သစၥာရွိစြာ လိုက္နာ႐ိုေသပါမည္ဟုအလိုရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္၏ အေစခံမ်ားအတိုင္း ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အတြက္အလံုးစံုကို ကိုယ္စားျုပ ေတာ္မူပါရန္ေတာင္းပန္ၾကသည္။

ဧဇရႏွင့္ေနဟမိတို႔ျုကံေတြ႕ခဲ့ရေသာ လတ္တေလာအေျခအေနမွာ ‘အလြန္ဆင္းရဲခံလ်က္’ (ေနဟမိ ၉း၃၇)၊ အဲဂုတၲဳျပည္၌ ဣသေရလလူမ်ိဳး မ်ားခံခဲ့ရေသာဒုကၡႏွင့္အလားတူျဖစ္သည္။ (ေနဟမိ ၉း၉)။ သူတို႔၏ဆုေတာင္း ျခင္း၌ အဲဂုတၲဳျပည္မွဒုကၡအေၾကာင္းကိုသာရည္ရြယ္ၿပီး လတ္တေလာအေၾကာင္း ကိုမၾကည့္ၾကပါ။ ယခုတြင္လူမ်ားတို႔သည္ ဘုရားရွင္ဝင္ေရာက္ေျဖရွင္းေပး ရန္သာ ေတာင္းဆိုမႈျုပၾကသည္။ အတိတ္အခ်ိန္၌ ကိုယ္ေတာ္မစသကဲ့သို႔ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုမေတာင္းခံသည့္တိုင္ မစေတာ္မူခဲ့သည္။ အျခား မည္သည့္ဘုရင္၊ မင္းညီမင္းသား၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္၊ သို႔မဟုတ္ ပုေရာဖက္ မ်ား၊ ေရွးဘိုးေဘးတို႔ကိုယ္တိုင္ သစၥာရွိခဲ့သူမ်ားမဟုတ္ၾကပါ။ ထိုေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား၏သနားျခင္းက႐ုဏာေတာ္ကိုသာ ေတာင္းေလွ်ာက္ၾက၏။ သူတို႔၏လုပ္ေဆာင္မႈ၊ သို႔မဟုတ္ ဘိုးေဘးတို႔၏လုပ္ရပ္ေကာင္းက်ိဳးေၾကာင့္ အားကိုးျခင္းမျုပပါ။ ဘုရားရွင္သာၾကားဝင္ၿပီး မစေပးရန္ကိုသာေမွ်ာ္လင့္ ၾကသည္။

ေရာမ ၅း၆-၈ ကိုဖတ္ပါ။ ထိုက်မ္းခ်က္မွ ဣသေရလအမ်ိဳးသား မ်ား ဘုရားရွင္ထံေတာ္မွ မည္သည့္အရာကိုေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့သနည္း။ ဣသေရလတို႔ေတာင္းေလွ်ာက္အသနားခံျခင္းအေပၚ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သေဘာေခြ႕ေစ ေသာအရာ မည္သည့္အရာရွိသနည္း။ ရွင္ေပါလုမွလည္း ေရာမဩဝါဒစာ တြင္ မည္သို႔ေရးသားထားသနည္း။

ေသာၾကာ ႏိုဝင္ဘာ ၁၅

ထပ္ဆင့္ေလ့လာရန္

Ellen G. White ၏ “Steps to Christ” စာအုပ္မွ စာမ်က္ႏွာ ၃၇-၄၁ အေၾကာင္းပါ “Confession” ေခါင္းစဥ္ကိုရွာေဖြၿပီးဖတ္ပါ။

ေနဟမိ ၉း၂၅ တြင္ ေဟျဗဲလူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ဘိုးေဘးႀကီးမ်ား ‘ကိုယ္ကိုကိုယ္အထင္ႀကီးၿပီး ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းျခင္း’ အေၾကာင္းကို ေရးသား ထားသည္။ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို မထင္ရွားေစၾက။ ဧဒင္ဟူ ေသာအမည္ႏွင့္ သေဘာခ်င္းတူညီသည္။ ‘ဧဒင္ဥယ်ာဥ္’ (ကမၻာဦး ၂း၁၅)။ ‘မိမိကိုယ္ကိုဧဒင္ပိုင္ရွင္လုပ္ၾက၏’ ဟုအနက္ျပန္ဆိုလွ်င္ ပို၍ေကာင္းမည္။

ဧဝံေဂလိ၏သတင္းမွာ ဘုရားရွင္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာကို ျပန္လည္ဖန္ဆင္းၿပီး နဂိုဧဒင္ဥယ်ာဥ္၏သာယာမႈမ်ိဳးကိုေပးမည္ဟု ပါရွိသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အမွန္တကယ္ျပန္လည္ဖန္ဆင္းျခင္းခံရပါမည္လား။ ဘုရားသခင္သည္ ေဟျဗဲလူတို႔ကိုေျမႇာက္စားၿပီး ေရွးေခတ္ကမၻာေပၚရွိ လူတို႔၏မ်က္ေမွာက္၌ က်႐ံႈးခဲ့ေသာဧဒင္ဥယ်ာဥ္၏ပံုသဏၭာန္ကို ေရာင္ျပန္ ဟပ္ေစရန္ျဖစ္သည္။ အက်ဥ္းခ်ခံရျခင္းမွသည္ ျပည္ေတာ္ျပန္အခ်ိန္ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းထိ အားအင္ရွိေနသည္။ ‘ထိုသို႔ႏွင့္အညီ ထာဝရဘုရားသည္ ဇိအုန္ျုမိ႕ကိုခ်မ္းသာေပးေစေတာ္မူမည္။ သူ၏ဆိတ္ညံရာအရပ္အလံုးစံုတို႔ကို ခ်မ္းသာေပးမည္။ သူ၏ေတာကို ဧဒင္အရပ္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ျဖစ္ေစ ေတာ္မူမည္’ (ေဟရွာယ ၅၁း၃)။

လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကတိေပးထားေသာဥစၥာပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ၾကည္ႏူးေနၾကသည္။ က်႐ံႈးေနေသာကမၻာ၌ မည္သည့္အဆင့္အတန္းမ်ိဳးတြင္ မဆိုေရာက္ေနၾကပါေစ၊ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကိုတမ္းတေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကသည္။ ေကာင္းေသာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပင္ျဖစ္၏။ ထိုဧဒင္ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲ၌ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ ၾကသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကမၻာကိုဖန္ဆင္းရာမွာ လူသားမ်ားေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ေ႐ွးေခတ္ဣသေရလလူတို႔သည္ ဘုရားေကာင္းခ်ီး ခံရ၍ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကရသည္။ သူတို႔၏အျပစ္မွာ ဘုရားရွင္ေပးေသာေကာင္းခ်ီး ျဖင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ျခင္းအျပစ္မ်ိဳးမဟုတ္၊ သူတို႔၏အျပစ္မွာ ဘုရားကိုေမ့ေလ်ာ့ ျခင္းအျပစ္ပင္ျဖစ္သည္။ (ေယဇေက်လ ၂၃း၃၅)။ အဘယ္သူ၏ေကာင္းျမတ္ ျခင္းေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရေၾကာင္းကိုသတိမရၾက။ ဘုရားရွင္အေၾကာင္း တစ္ပါးသူ ျမင္ေတြ႕ရန္မလုပ္ေဆာင္ၾကေသာေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီးမ်ားရပ္ဆိုင္းသြားရသည္။

-ဝ-

ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာအကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ l7

သင္ခန္းစာ (၇)

ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာအကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ဘုရားသခင္